·
SARRERA
Obra honetan arkitektoak
eta bezeroak lana burutzeko oso ondo moldatu ziren. Banhamen esanetan, etxe hau
altzairu ikaragarri bat da etxez mozorroturik dagoena.
·
KOKAPENA
Schroder-
Schrader etxea Ultrecht hirian dago, Holandan,
hilaran eginiko etxe arrunt batzuen azken eraikina da.
·
ETXEAREN
DESKRIBAPENA
Altzairuz,
adreiluz eta beiraz egina, plano horizontal eta bertikalez osaturiko
konposaketa asimetriko bat da non arkitektura modernoaren oinarrizko 2 helburu
lortzen diren: oin askea eta egitura eta itxituren banatze formala.
Eraikuntzan lehen
planoaren eta atzekaldekoaren falta ikusten da. Proiektuak inportantzia
handiagoa eman zion 3 fatxadei oinari beharrean, hala ere fatxaden irekiguneak
barrualdeko espazioekin erlazioa gordetzen dute.
Rietveld bere
arkitekturan jarraitasun espazial bat lortzen saiatu zen espazioak beraien
artean komunikatuz .Bere altzairuen osagaiak
forma lauak eta errazak dituzten arren, landutako perfilik gabe, bere
arkitektura eraikitzen duten elementuak jarrera geometriko bat dute.
Schroder etxea
plano eta zuzen garbien konposaketa bat da.
·
FATXADA
Fatxadak plano
eta zuzenen collage-ak dira . Osagarri bakoitzak bere forma, posizio eta
kolorea dauka. Koloreak fatxadetako plastizitatea indartzeko hautatuak izan
ziren, azalera txuriak tono grisez konbinatuak, leiho eta marko beltzak eta
elementu linealak kolore primarioetan.
Desberdintasun
gutxi dago eraikinaren barrualde eta kanpoaldearen artean. Zuzenak eta planoak
kanpotik barrura doaz, kolore eta azaleren paleta berdinarekin. Leihoak 90º-ko
angeluarekin bakarrik eraitsi daitezke, planoen elkarguneen diseinua zainduz.
Etxearen
barrualdea margolan, arkitektura eta diseinu grafikoaren sintesi bat lortzearen
nahiaren ondorioa da, XIX. mende bukaeran tipikoa.
·
EGITURA
Hasieran,
Rietveldek etxea hormigoiez egin nahi izan zuen, baina oso garestia zen eraikin
txiki batentzat, beraz, material hau zimenduetan eta balkoietan erabili zuen
bakarrik, paretak harriz-hormaz eta habeak egurrez eta altzairuz.
·
ESPAZIOAK
Barnealdeko
guneak dinamikoak, irekiak eta aldakorrak dira. Eraikuntzak bi maila dauzka:
-
BEHEKO
SOLAIRUA
Solairu hau
tradizionala kontsidera daiteke. Eskaileraren inguruan espazio komunak eta
zerbitzukoak antolatzen dira.
-
LEHEN
SOLAIRUA
Goiko pisua
espazio irekia eta zabala da, komuna eta aseoagatik ezik, non mobiliario guztia
bertatik mugimendua errazteko eginik dagoen.
Bigarren maila hontan deskantsorako guneak ezarri ziren. Hiru logelak,
tabike mugikorrez zatituak daude, egongela eta komuna. Gune bakoitza kolore
batez margotua izan zen arrazoi desberdinei erantzunez. Beltzez margotutako
gunea seguruenik gehien erabiltzen den zona izango da eta, era berean, gehien
zikinduko dena.
·
MATERIALAK
Nahiz eta material
nagusiak altzairua, adreilua eta beira izan, zimenduetan eta balkoietan
hormigoi armatua erabili zuen.
Leihoen eta ateen
markoak egurrezkoak ziren, zorua bezala. Habeak ere egurrezkoak ziren, baina
eraikina jasateko habeak altzairuzkoak erabili zituen.